پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

هر ساله همزمان با افزایش قیمت اجاره‌بهای واحد‌های مسکونی در نخستین ماه سال، مجتمع‌های تجاری نیز اقدام به گرانی اجاره‌بهای واحد‌های تجاری خود می‌کنند، با این تفاوت که دولت نسبت به میزان افزایش اجاره‌بهای واحد‌های مسکونی حساسیت بیشتری دارد و به منظور رعایت حال مستأجران نرخی را به عنوان مبنای افزایش قیمت اجاره تعیین می‌کند

در حالی که پیش از این سیاست‌های صدا و سیما بر عدم حضور چهره‌ها بود و مدیران این سازمان گفته بودند که تلویزیون برای جذب مخاطب نیازی به سلبریتی‌ها ندارد، این روزها تمامی برنامه‌های نوروزی سیما با حضور این چهره‌ها روی آنتن می‌رود. پیمان جبلی رئیس سازمان صدا و سیما روز چهارشنبه هشتم فروردین ۱۴۰۳ در حاشیه جلسه هیات دولت در جمع خبرنگاران گفت براساس سند تحول رسانه ملی امسال و در ایام تعطیلات نوروزی ۲ تنوع قابل توجه شامل تنوع در تولیدات برنامه‌ها اعم از برنامه‌های سرگرمی و نوروزی و حضور میهمانان در برنامه‌ها داشتیم. هزینه‌های برنامه‌ها به صورت معمول در قالب قرارداد کلی شبکه با تهیه کننده و حامی مالی است و جزئیات قرارداد‌ها در اختیار این سازمان نیست (شعار سال: مگر در پادگانی بنام صداسیما، اختیار تهیه کننده معنا دارد جناب پیمان راستگو؟). محسن سهرابی فعال رسانه‌ای با انتشار پستی در شبکه ایکس نوشت: ۴۰ تا ۵۰ میلیارد تومان هزینه ‎فروغی و ‎جبلی برای حضور ‎سلبریتی‌ها در برنامه شب عید شبکه ۳ شده است. محمدحسین رنجبران، مجری تلویزیون نوشت: در کمتر از دو سال و نیم بزرگواران از شعار تحول در رسانه ملی با محوریت سلبریتی زدایی رسیدند به این جا که نوروز امسال به هر سلبریتی نازنین برای آمدن روی آنتن ۲۰۰ تا ۸۰۰ میلیون تومان حق القدم دادند، آنهم از بودجه‌ای که به بهانه تغییر مسیر رسانه ملی چند برابر شده است. با خودت چند چندی پیمان جبلی؟ هدر دهی بودجه ملی بدلیل ناتوانی در سیاستگذاری موثر را یک صفحه با مداد سیاه مشق کن اخوی. تا قبل از سیزده بدر هم تحویل بده. برای دین و دنیایت نگرانیم پسر.

نمایشگاه‌دار‌ها ترجیح می‌دهند خودروی خارجی لوکس بفروشند و نه خودروی خارجی خانواده. ممنوعیت واردات و قوانین متغیر، نوسانات نرخ ارز و نوسانات تصمیم‌گیری، همه دست به دست هم داده و برای خودرو حباب قیمتی به وجود آورده است. هر چه این خودرو خاص‌تر و لوکس‌تر باشد، یا به قول نمایشگاه‌داری هر چه خودرو خارجی‌تر باشد، حباب قیمتی‌اش هم بزرگ‌تر است؛ بنابراین سود بیشتری نصیب دست‌اندرکاران فرایند واردات (از ثبت سفارش تا ترخیص و حمل و نمایشگاه و فروش) می‌شود؛ بنابراین روشن است که نمایشگاه‌دار ترجیح می‌دهد مثلا بجای یک دستگاه تویوتا کرولا با حباب قیمتی ۱/۵ میلیارد تومان، یک تویوتا لندکروز بفروشد با حباب قیمتی ۸ میلیارد تومان! نکته تاسف بار دیگر داستان که خبرنگار محترم انصاف نیوز بدان توجه نکرده، این است که برخی از نمایشگاه‌ها وظبفه پولشویی و تطهیر پول‌های کثیف (قاچاق اشیای عتیقه، مواد مخدر با تاکید بر شیشه و.)، را عهده دار بوده و نمایشگاه پوششی قانونی برای ورود موفق این پول به اقتصاد است. موضوعی که مسلما نهاد‌های امنیتی کشور خوب می‌دانند از کدام گوشه اش صحبت می‌کنیم. بعنوان نمونه، فروش صوری خودرو‌های خاص یا خودرو‌های سنگین تحت مالکیت فرد طلبکار (بله فروش ظاهری خودروی سنگین فرد طلبکار به فرد بدهکار بشکل قولنامه‌ای یا انتقال سند و بعد وکالت دادن بجای رد و بدل شدن خودرو)، با قیمت نجومی و بیش اظهار شده، جابجایی پول و پاره کردن قولنامه دست خریدار و یا اگر سند رده شده باشد، وکالت دادن خریدار به فروشنده برای دخل و تصرف در عین و منفعت مال. به همین سادگی و راحتی.

فرشاد مومنی، اقتصاددان و رئیس موسسه دین و اقتصاد در نشست دانایی و توسعه و رونمایی از کتاب اندیشه بی‌خانمان می‌گوید که در واقع همه چیز در جامعه ما دفرمه و از ریخت افتاده است. حال سوال این است که چرا چنین اتفاقی رخ داده است. پاسخ مشخص است، زیرا این امر در کادر نظام حیات جمعی دیده نشده یا نخواسته که دیده بشود. در چنین شرایطی سیاستگذاری اقتصادی ما شبیه انتخابات برگزار کردن ما می‌شود. به همبن دلیل رضاقلی دغدغه دارد که چرا این علوم کارکرد ندارند. این به این معنا نیست که اصحاب علم درک ندارند که چه اتفاقی رخ داده است بلکه آنچنان هویت جمعی پیدا نمی‌کند که اثربخشی داشته باشد. اگر حکومت بخواهد رابطه خود با مردم را در استاندارد ۲۷۰ سال پیش نگه دارد نمی‌توان دانش‌بنیان شد، این را رضاقلی در کتاب سراب گرایی صنعتی در جامعه قبایلی ایران و ضرورت در مرکزیت قرار گرفتن علم و فناوری در توسعه، بیان کرده بود. دوستانی که به نسل من می‌گویند که تو هم آن زمان انقلاب بودی پس باید عذرخواهی کنید به آن‌ها توصیه می‌کنم که کتاب تاریخ بی خردی خانم باربارا تاکمن را بخوانند. در این کتاب، پنج نفطه عطف تاریخ بشر را بررسی کرده و تصریح دارد که عادی‌ترین انسان‌های تاریخ، واقعیت را درک می‌کردند، اما در ساختار قدرت حاکمان موضوعات دم دستی ساده را درک نکرده بودند. فردی عذرخواهی بکند با نکند بیشتر سطح فهم خود را از پدیده انقلاب اجتماعی منعکس می‌کند. ضمن اینکه گره‌ای هم با عذرخواهی من باز نمی‌شود. شبیه موضوعی که در مورد انقلاب مطرح می‌شود در مورد توسعه هم مطرح می‌شود. همچنانکه برخی به صراحت اعلام می‌کنند که میلی به توسعه ندارند. حیاتی‌ترین مسائل هم تا زمانی که هویت جمعی در کشور پیدا نکنند نمی‌توانند در مسیر اعتلا قرار گیرند. مساله توسعه یک مساله اجتناب‌ناپذیر است و اگر به صورت فعال و خلاق با توسعه روبرو نشویم در نتیجه سیلی خواهیم خورد. از ربع پایانی قرن بیستم کشور‌ها وارد یک مدار جدید به نام عصر دانایی شدند و انقلاب دانایی و اقتصاد مبتنی بر دانایی به مثابه یک شیوه تولید و همزمان به مثابه یک نظام حیات جمعی باید مورد توجه قرار بگیرد. کشور‌های در حال توسعه در موج اول انقلاب صنعتی فکر می‌کردند که صنعتی شدن یک امر انتزاعی بوده و صرفا با جابجایی ماشین‌آلات محقق می‌شود برای همین بر این باور بودند که دیگران ماشین‌آلات صنعتی تولید کردند و ما خریداری کرده و صنعتی می‌شویم. این در حالی است که صنعتی شدن باید در کادر نظام حیات جمعی دیده شود و تغییرات اجباری متناسب در ساخت سیاسی و اجتماعی و نظام آموزشی و ... لحاظ شود، اما، چون این نکات لحاظ نشد، جوامع به ابن روز افتادند به ترتیبی که الان حسرت دوران پیشاصنعتی را می‌خورند. یعنی گرفتاری‌ها چندین برابر شده و توانمندی پیشین را از دست دادند. این نوع طرز تفکر بود که باعث شد در بیست سال تورم کشور، سه هزار و نود درصد و نقدینگی ده هزار و دویست و پنجاه درصد رشد کند. وقتی ماجرای توسعه گره خورد باید روی دو جا متمرکز شد یکی اعتبار علمی جهت‌گیری‌های سیاستی و فرایند‌های تصمیم‌گیری و تخصیص منابع و دیگری نظام توزیع منافع. دقیق توضیح دهم که چطور به جای علم در فرایند سیاست‌گذاری و تخصیص منابع از شبه علم استفاده می‌کنند و گنجشک را رنگ می‌کنند و جای چیز دیگری قالب می‌کنند. این چه جور علمی است که یک بسته سیاستی معین در طی بالغ بر سه دهه گذشته در دستور کار نظام تصمیم‌گیری کشور قرار داشته است، اما به هیچ کدام از اهداف اعلام کرده نرسیده است و هزاران تخریب و فساد و به هم ریختگی و وابستگی ذلت‌بار و نابرابری ناهنجار را پدید آورده آما همچنان در دستور کار است و با بزک کردن جلو می‌رود. در دستکاری واقعیت و جا زدن شبه علم و دروغ و کلک و پنهان کاری واویلایی درست کردند. شما حساب کنید که در این کشور سه چهار سال است که سالنامه آماری را منتشر نمی‌کنند. نزدیک سی سال است که روند تحولات سهم مربوط به ارزش آفرینی واسطه‌گریی مالی را حذف کردند تا سلطه ربا را پنهان کنند در حالیکه ده متغیر کنترلی دیگر وجود دارد که با آن می‌توان موضوع را متوجه شد.

رضا حقی در نگارشی انتقادی بیان داشته است که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی آقای اسماعیلی در اختتامیه جشنواره فیلم فجر امسال، اعلام کردند مشغول احداث هزار سالن سینما در سطح کشور هستند. اگر ملاک جمعیت است، که جمعیت استان گیلان حدود ۳ درصد جمعیت کل کشور می‌باشد. قاعدتاً باید ۳ درصد سینماهای در حال ساخت، یعنی حدود ۳۰ سینما در استان گیلان در حال احداث باشد.اگر بپذیریم جمعیت، ملاک ساخت سینما در کشور نیست چه ملاک‌های دیگری وجود دارد؟ اگر ملاک سابقه ایستادگی و مقاومت بین استان‌های کشور است، استان گیلان تنها استان در کشور است که اسلام و مذهب شیعه را به انتخاب خود پذیرفت نه به زور شمشیر. اعراب ۳۰۰ سال پشت کوه‌های دیلمان ماندند تا گیلانیان به انتخاب خود اسلام شیعی را پذیرفتند. وجود ۲۵۰۰ مقبره امامزاده گواه این مسئله است که گیلان مامن بزرگان شیعه بوده است. اگر مغول با وحشی‌گری بیشتر نقاط دنیا را گرفت. هیچ وقت نتوانست گیلان را تحت سیطره خود در بیاورد. بدین منظور با دختری گیلانی ازدواج کردند و گیلانی‌ها در مدتی کوتاهی فقط به آنان خراج می‌دادند.اگر ملاک ارزش گذاری به نیروهای ارزشی و حافظ انقلاب باشد در اعتراضات سال ۸۸ که همه کشور ۹ دی راهپیمایی کردند شهر رشت یک روز زودتر یعنی ۸ دی این کار را انجام داد و پیشرو بود.اگر ملاک تعداد شهدای جنگ تحمیلی است رتبه گیلان استان دهم کشور است ولی با توجه به جمعیت جز چند استان اول هستیم. اگر ملاک خوشگلی آدم‌ها باشد! که ترانه دختر رشتی چه قشنگه ۵۰ سال پیش توسط ناصر مسعودی خوانده شده است.اگر ملاک اولویت داشتن استان مرزی است ما جز استان‌های مرزی نیز هستیم.

ارتباطات بینا رشته ای در دنیا متاسفانه با نوعی کم توجهی بنیادین مواجه بوده و تجارب رایج موجود در چند قالب راه اندازی چندرشته ای ها در دانشگاه ها ، انجام فعالیت های پژوهشی با رویکرد بینارشته ای ، تاسیس اتاق های فکر در نهادهای سیاستگذار ، ترویج علم و چند اقدام محدود دیگر، در حال دنباله گیری است. این در حالی است که می توان با اقداماتی نظیر تعریف و مستندسازی دیدگاه های کلان در هر رشته ( همانند رابطه استراتژی های بخشی با استراتژی اصلی در یک شرکت) ، کاربردی سازی علوم ، گرایش دهی متقابل به رشته ها در حوزه های علمی دیگر و مواردی همانند اقدام به کاهش سخت خوانی در حوزه های علمی نمود. رفع سخت خوانی با تالیف یک دایره المعارف ، فرهنگ لغت یا واژه نامه کاهش نیافته و حتی ممکن است ، تشدید کننده نافهمی ها هم شود.

گزارشات عدیده سرقت در بهشت زهرا وجود دارد. از سرقت سنگ قبر تا گل دزدی از روی قبور و بسته بندی مجدد و فروش آنها به قیمت ۳۰ هزار تومان. مدیرعامل سازمان بهشت‌زهرا (س) می گوید که برای نظارت بیشتر، بهشت‌زهرا را ناحیه‌بندی کرده‌ایم و اکنون تمامی فعالیت‌ها اعم از کفن‌ودفن و گشت‌زنی و نظارت توسط معاونین در نواحی صورت می‌گیرد و مستمر است تا شاهد وقوع (سرقت) در این آرامستان نباشیم.واقعا کم توانی در نگهداری یک آرامستان را باید به چه کسی گفت؟ سلام بر زاکانی،چطوری دادا ؟

ابوالفضل توکلی بینا از معتمدین حضرت امام و نهضت انقلابی، بیان می دارد که، (برای این که نشان دهیم خلخالی در صدور حکم اعدام دقت ندارد) حکم اعدام خود خلخالی را در برگه‌ای نوشتیم و لای برگه‌های دیگر گذاشتیم و به وی دادیم. آن را هم امضا کرد! رفتیم و همین حکم امضا شده (حکم اعدام خودش) را به دکتر بهشتی نشان دادیم و گفتیم: ببینید که ایشان چگونه کیلویی عمل می‌کند تا جایی که حکم اعدام خودش را هم ندیده امضا کرده است!خدمت امام نشسته بودم که آقای جنتی که دادستان اهواز بود آمد و می‌خواست اجازه اعدام یک نفر را بگیرد. امام فرمود: اگر قتلی انجام داده می‌توانید وی را بکشید. آقای جنتی خیلی اصرار کرد، امام فرمود: همین که گفتم. آقای جنتی گفت: پس چطور هویدا را کشتید؟ امام برافروخت و عبا را به طرف وی پرت کرد و فرمود: من هویدا را کشتم؟! اصلاً من خبر داشتم که هویدا کشته شده؟ آقای جنتی پابرهنه جلسه را ترک کرد و کفش‌های وی را بعداً بردند.

براساس بند الف از ماده ۹ لایحه برنامه هفتم توسعه اقتصادی، بانک مرکزی موظف خواهد بود تا پایان سال اول برنامه، ضوابط ناظر بر تاسیس، فعالیت، نحوه اداره و نظارت بر بانک‌ها و موسسات اعتباری غیربانکی را به تفکیک انواع، مشتمل بر جامع، تجاری، تخصصی، پس‌انداز و تسهیلات مسکن، توسعه‌ای و قرض‌الحسنه، متناسب با ماهیت و مقتضیات خاص هریک تهیه و ابلاغ کند.

پروانه فعالیت موزه مردم شناسی عشایر سوباتان، به تازگی از سوی اداره کل میراث فرهنگی گیلان صادر شده است. این موزه از سال ۱۳۹۲ توسط بهمن جلیلی، فرهنگی بازنشسته، با ۲۵۳ قلم شیء فعالیت خود را آغاز کرده است.

۳۰ دی ۱۳۹۵، ساختمان ۵۴ ساله پلاسکو در مقابل چشمان هزاران نفر آتش گرفت. از این ساختمان به‌عنوان نخستین آسمان‌خراش و ساختمان مدرن خاورمیانه یاد می‌شد. ۱۷ طبقه داشت و تقریبا ۵۶۰ واحد تجاری. هنوز چند دقیقه از شروع آتش‌سوزی نگذشته بود که تصاویر لحظه به لحظه اتفاقات آن جا در شبکه‌های‌اجتماعی پربازدید شد. دیگر شاهدان فروپاشیدن پلاسکو، تنها عابران و حاضران خیابان جمهوری نبودند، حالا میلیون‌ها ایرانی با قلب شان آن خیابان و اتفاقات پلاسکو را نظاره می‌کردند و نگران بودند. گفتگوی زیر با سعید کمانی یکی از آتش نشانان حاضر در عملیات مهار آتش در پلاسکو است. همان‌هایی که قلب‌های خود را زیر آوار پلاسکو جا گذاشتند و شاهد پر پر شدن همشهریان و همکاران خود در برابر دیدگان خود بودند و کاری از دست شان بر نمی‌آمد.

همزمان با میلاد با سعات حضرت زینب (س) و به مناسبت گرامیداشت روز پرستار آئین تقدیر از زحمات و تلاش های پرستاران ایثارگر و فداکار بیمارستان بانک ملی ایران با حضور مدیرعامل، اعضای هیات مدیره، هیات عامل و معاونان بانک ملی ایران، مدیران سازمان نظام پرستاری و همچنین اعضای هیات امنا، رئیس و جمعی از پزشکان و پرستاران بیمارستان بانک ملی ایران برگزار شد.

زندگی ملالت‌بار است. روزها و شب‌های تکراری ما را در چنگال خودشان می‌فشارند و سیاهی فضای ذهنمان را پر می‌کند. انسان‌ها از ملال متنفرند، حتی حاضرند درد بکشند، به‌شرط اینکه از ملال نجات پیدا کنند. اگر به نقطه‌ای رسیدیم که به نظرمان هر روز، مثل روزهای قبلش است و کارها و تفریحات و رابطه‌هایمان دیگر لذتی برایمان ندارد، چه‌کار می‌توانیم بکنیم؟ فرهنگ امروز، جواب ساده‌ای دارد: فرار کن. اما برخلاف تصویر رایجی که می‌گوید برای بیرون آمدن از ملالت باید «چیزهای تازه» به زندگی‌مان بیاوریم، فرار کردن به سمت کار یا رابطه‌های جدید هم می‌تواند خیلی زود دوباره ملالت‌بار شود.کی‌یرکگور، فیلسوف دانمارکی، می‌گوید: ملال را نمی‌توان با یافتن زندگی‌ای تازه درمان کرد، برعکس، ملال فقط با عمیق‌تر شدن در زندگی‌ای که همین الان داریم تسلی می‌یابد.، اولین‌بار که زندگی را ملالت‌بار می‌یابیم، نشانۀ این است که دنبال شادی‌‌های جدید می‌گردیم. او نام این دوره را «مرحلۀ زیبایی‌شناختی زندگی» می‌گذاشت و آن را مخصوص دورۀ نوجوانی می‌دانست.اما برای اکثر انسان‌ها، این دورۀ تجربه و مصرف، گذراست و بعد از مدتی خودش ملال‌آفرین می‌شود. طوری که از خودمان می‌پرسیم: «همه‌اش همین بود؟» اینجاست که وارد «مرحلۀ اخلاقی» زندگی می‌شویم. در این مرحله، تعهدات بلند‌مدت و رابطه‌های عمیق و پایدار را می‌پسندید و ارزش چیزهای جدید در چشمتان کم می‌شود. این مرحله عمیق‌تر و بهتر است، اما باز هم عده‌ای را خسته و ملول می‌کند. آن‌ها با وجود اینکه پیوندهایی عمیق و معنادار دارند، دنبال چیزی باز هم عمیق‌تر هستند. کی‌یرکگور می‌گوید این مرحله، مرحلۀ دینی زندگی انسان است که در آن به جست‌و‌جوی هدف یا غایتی متعال هستیم.

علی جعفریان رئیس سابق دانشگاه علوم پزشکی تهران می‌گوید امروز برای دستیاری رشته‌ها لوکس متقاضی وجود ندارد، نتیجه‌اش این می‌شود که پزشکی کشور محتاج پزشکان خارجی می‌شود، البته دیگر ۵۰ سال قبل هم نیست که پزشک هندی و بنگلادشی به ایران بیاید، او هم به انگلیس می‌رود، آن موقع که به ایران می‌آمدند درآمد خوبی داشتند اما الان برای چه به ایران بیایند، یعنی کشور را به سمتی می‌بریم که در آینده نزدیک متخصص بیهوشی برای عمل آپاندیس هم در شهرستان نداشته باشیم. الان طوری شده که اگر کسی بخواهد دستیاری بخواند به‌جای ایران در خارج از کشور رزیدنت می‌شود، برای همین آزمون پذیرش دستیار که بسیار رقابتی بود طوری شده که الان ۸۰۰ صندلی آن خالی می‌ماند، من هم ندیدم وزارت بهداشت آن را تکذیب کند و یعنی این اخبار درست است .

حدود ۳۵۰ هزار نفر از جمعیت زاهدان به عنوان مرکز پهناورترین استان کشور در سکونتگاه‌های غیررسمی و مناطق حاشیه‌نشین زندگی می‌کنند که "شیرآباد" و "سیک سوزی" از این مناطق است. این مناطق فاقد حداقل زیرساخت از جمله فضای سبز، آسفالت، معابر و مرکز درمانی است؛ شیرآباد فقط حاشیه شهر نیست بلکه پناهگاه تکدی‌گران، زنان آسیب دیده، معتادان و بی‌پناهان محسوب می‌شود بازی در میان زباله‌ها و فاضلاب شهری رهاسازی شده تفریح کودکان سیک سوزی است. این گزارش حاوی توصیف‌ها و مشاهدات تلخی از محله شیرآباد زاهدان است که بسامان رساندن مشکلات این محله تلاش مسوولان را می‌طلبد. «اعتماد» با این تذکر که این تلخی‌ها می‌تواند با تدبیر مسوولان به شیرینی تبدیل شود این گزارش را منتشر کرده است. مستند «بچه‌های محله شیرآباد» با موضوع روایت‌گری زندگی کودکان و آسیب‌های وارده بر آنان، با پشتوانه چهار سال تحقیق و پژوهش توسط رایا نصیری در سال ۱۴۰۰ ساخته شده است.

رئیس قوه قضائیه ضمن دعوت از پژوهشگران و محققان برای ارائه راهکاری مؤثر و کاربردی جهت تقویت مقوله‌ی مبارزه با فساد و مفسدین، گفت: می‌خواهیم مبارزه‌ای همه‌جانبه و بدون تبعیض و ریشه‌ای با فساد داشته باشیم و در اثنای این امر، شرع و قانون و حرمت افراد حفظ شود؛ در این زمینه پژوهشگران و محققان می‌توانند در این کمک‌کار دستگاه قضا باشند. ضمن تکریم این اقدام رئیس قوه قضائیه ، باید گلایه مندی نمود که چرا انجمن های علمی کشور و شورای انجمن های علمی از دو نهاد عالی شورای انجمن های علمی ایران و مجمع انجمن های علمی بعنوان عالی ترین نهاد فعالیتی مرتبط با انجمن های علمی ، بعنوان مدعو این جلسه حضور دعوت نشد؟ آیا برداشت این است که فسادستیزی ، صرفا به بهره گیری از ظرفیت رشته حقوق خلاصه می شود؟

به هنگام رفتن به‌سمت بازار مشترک از جلوی مصلی و کلانتری ۱۶ زاهدان عبور می‌کنیم. دوستانی که همراهی می‌کنند، روایت‌هایی از اتفاقاتی که در این حوالی طی بیش از یک‌سال گذشته اتفاق‌افتاده ارائه می‌دهند ازاین‌رو در جریان حافظه جمعی حک‌شده بر فضا قرار می‌گیریم. هشتم مهر، نقش نمادینِ منفی‌ای در اذهان ایرانیان به‌خصوص مردم بلوچ یافته که به این فکر می‌کنم اگر تغییر کاربری پیدا کند و به مکانی فرهنگی به‌مثابه نوعی مرکز محله تبدیل شود، می‌تواند قدم شهرسازانه کوچکی برای عبور از فضای قطبی‌شده کنونی میان طیف وسیعی از مردم و نیز حاکمیت باشد. چون این مکان، انگار تبدیل به نمادی جدید از تشدید الگوی حکمرانی امنیتی در سیستان و بلوچستان پس از یک واقعه دهشتناک شده است. می‌دانم که پیشنهاد حساس و شاید پرریسکی را مطرح نموده و ممکن است از هر دو سوی قدرت و جامعه، نقد شوم؛ یکی بگوید دارم موضوعی تمام‌شده را زنده می‌کنم و دیگری بگوید اتفاقات تلخ در سیستان و بلوچستان را به یک مکان کوچک و نه‌چندان مهم تقلیل می‌دهم. اما بعنوان پژوهشگر ، احتمالاً حق داشته باشم که ایده تخصصی خودم را جهت عبور از این وضعیت استثنایی و بغرنج در سیستان و بلوچستان ـ که خشونت‌های آشکار و پنهانی در دل آن کماکان جریان دارند را بنویسم تا شاید قدری از فضای امنیتی شدت‌گرفته در استان کاسته شود و گفت‌وگویی شکل گیرد.

موزه باستان شناسی و مردم شناسی رشت ،موزه ای است که سه سال بسته بوده و در حال مرمت محیط درونی و برخی از اثار تاریخی. این موزه اخیرا بازگشایی شده و نیامده،خبرساز شده است. در موزه باستان‌شناسی شهر رشت، روی لبه خمره‌ای سفالین که ادعا شده بود قدمت آن به دوره مادها (چند سده پیش از هخامنشیان) برمی‌گردد، کیسه زباله کشیده‌اند و درونش ته‌سيگار و آشغال ريخته‌اند. خبرنگار ادعا نموده که مسئول مربوطه در پیگیری موضوع پاسخ داده که «اگر سطل آشغال چوبی يا پلاستیکی بگذاریم، مردم می‌دزدند.» يکی از نخستین ويترين‌ها‌ حاوی جمجمه مردمان هزاره اول پیش از میلاد (حدود سه هزار سال پیش) است. چند جمجمه ناسالم و شكسته بدون هیچ حفاظی در ارتفاعی نسبتا پایین روی تلّی از خاک قرار داده شده‌اند. این ویترین، بدون شیشه محافظ است و دورنمای كوره‌پزی يا تنور يك نانوایی متروک را تداعی می‌كند.رها شدن جمجمه‌های انسانی چند هزار‌ساله، مرمت نامناسب سکه‌های تاریخی و معرفی آثار به‌صورت دست‌نویس، خلاصه وضعیت امروز موزه باستان‌شناسی رشت است. اما پشت سر این همه داد و فریاد گویا سه لایه جنگ قدرت در اداره کل میراث گیلان ، کم توجهی ها به تخصیص بودجه و حساسیت پائین مدیران ارشد وزارت میراث به استان هایی نظیر گیلان نهفته است. نکته جالب اینجاست که ادعا می شود ۲۷ موزه در گیلان فعال بوده و از دو سال گذشته تاکنون ۱۱ موزه جدید در گیلان راه اندازی شده و نهضت احیای موزه‌ها ادامه دارد؟ منتظر دریافت توضیحات هستیم.

رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران توضیحاتی درباره حواشی پیش آمده بین دانشجویان و خودش در دانشگاه ارائه کرد( این خبر توسط برخی از خبرگزاری ها نظیر همین خبرگزاری محترم و معظم ایلنا بصورت درگیری با حراست تغییر شکل داده شده است).با نگاهی به حواشی و پرس و جوی واقعیت، حق را به رئیس دانشکده می دهیم ، اما بشدت به دکتر جمشیدیها توصیه می کنیم که تمرین خویشتنداری کنند. سطح التهاب در جامعه و محیط های آکادمیک ( خصوصا برخی از دانشکده ها) بالاست. نه می توان بی تفاوت بود و دست روی دست گذاشت و نه باید برخورد چکشی نمود. خویشتنداری در کنار کیاست، حلال تدریجی چالش ها و مشکلات است.

کشور آنقدر پول دار نیست که بی قید و شرط به هر باسرپا و بی سرپایی به اسم کارمند و کارشناس و مدیر حقوق ماهیانه بدهد و بعد شاهد تخریب و هزار درد باشد. ضرغامی با قید فوریت در خصوص این تخریب و اهمال باید پاسخگو باشد. باید بگوید که هزینه حفاظت و مرمت چهل ستون چقدر بوده؟ وضعیت نظارت انسانی بر این آثار تاریخی در قالب پیمانکاری بوده یا کارشناس مستقر. در هر دو حالت ، گزارشات تخریب ارایه شده است یا خیر؟ اگر شده، چرا پیگیری نشده است و اگر گزارش ارائه نشده، برای کارشناسان مربوطه یا پیمانکار ، باید اقدام به صدور شکایت کیفری نمود. منتظریم ضرغامی.